- 5 -
الإمام ناصر محمد اليماني
02 - صفر - 1430 هـ
28 - 01 - 2009 مـ
۹-بهمن-۱۳۸۷ه.ش.
12:01 صبح
ـــــــــــــــــــــ
{ إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ }
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
{ إِنَّ اللَّهَ وَمَلاَئِكَـتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ صَلُّواْ عَلَيْهِ وَسَلِّمُواْ تَسْلِيماً ﴿۵۶﴾ } صدق الله العظيم [الأحزاب]
{ سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿۱۸۰﴾ وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ ﴿۱۸۱﴾ وَالْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿۱۸۳﴾ }صدق الله العظيم [الصافات]
ای مشبب! من مهدی منتظر، با ذکری که از تحریف محفوظ است، به بشریت اندرز و هشدار میدهم و تنها کسانی ازمن پیروی میکنند که پیرو ذکر محفوظ از تحریفی باشند که رساله خداوند به تمام مردمی است که خواهان هدایت به راه راست هستند. من با قرآن مجید مردم را به راه خداوند عزیز و حمید هدایت میکنم و از راستگویانم. من همانند مُحمد رسولالله صلى الله عليه وآله وسلم، قرآن را برای بشریت بیان میکنم و مسلمانان را به مسیر نخستین نبوت که مُحمد رسولالله صلى الله عليه وآله وسلم آن را روشن ساخته بود، هدایت میکنم؛ به مسیر حق و صدق... سزاوار من نیست که با بیاناتی که از روی ظن [شخصی] است قرآن را برای مردم روشن سازم، ظن و گمان کسی را از حق بینیاز نمیکند. اگر به فراخوان برای پذیرش حکمیت بر اساس ذکر [قرآن عظیم] پاسخ دهید، حتماً خواهید دید که با برهانهای قاطع علمی که از خود قرآن گرفته شدهاند بر شما غلبه کرده و برتری خواهم یافت، تا کار به اینجا بکشد که تنها کسانی كه میگویند: «سمعنا و عصینا: شنیدیم و عصیان کردیم» از ذکر محفوظ از تحریف روبگردانند و این درحالی است که خود را مؤمن به قرآن میدانند، ولی مانند برخی از اهل کتاب، ایمانشان بد فرمانی به ایشان میدهد. خداوند تعالی میفرماید:
{ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَن يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿۶۰﴾ وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنَافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنكَ صُدُودًا ﴿۶۱﴾ فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جَاءُوكَ يَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا إِحْسَانًا وَتَوْفِيقًا ﴿۶۲﴾ }صدق الله العظيم [النساء]
آیا میدانید خداوند از این فرموده خود چه مقصودی دارد:
{ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَن يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا }
این احکامی است که از جانب خداوند نیامده است، بلکه احکام طاغوت است که برخلاف حکم خداوند در آیات محکم کتابش است و محمد رسولالله صلی الله علیه و آله و سلم ایشان را دعوت میکرد که در موارد اختلاف بر اساس کتاب خدا میانشان حکم نماید ولی آنها سرباز میزدند. خداوند تعالی میفرماید:
{ إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ يَقُصُّ عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ أَكْثَرَ الَّذِي هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿۷۶﴾}صدق الله العظيم [النمل]
ولی آنها از پذیرش حکمیت بر اساس قرآن عظیم روگرداندند. خداوند تعالی میفرماید:
{ أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُدْعَوْنَ إِلَى كِتَابِ اللَّهِ لِيَحْكُمَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِّنْهُمْ وَهُم مُّعْرِضُونَ ﴿۲۳﴾}صدق الله العظيم [آل عمران]
مهدی منتظر هم از مسلمانانی که گرفتار اختلافات دینی شدهاند، دعوت میکند به کتاب خداوند رو بیاورند تا حکم خداوند را در اختلافات فی مابین، برایشان استنباط کند. شایسته من نیست که سرخود و از خودم بینتان حکم کنم، پناه برخدا که از جاهلان باشم. هیچ چیز دست من نیست، بلکه حکم از آن خداوند است و کسی در حکم با او شریک نیست. همانا که من حکم خدا را از آیات محکم قرآن عظیم، کتاب مجمل و مفصل خداوند [کتابی که قرآن و فرقان است] میآورم تا میان کسانی که دچار اختلاف دینی شدهاند؛ حکم شود. یعنی این خداوند است که حکم میکند نه رسولالله صلى الله عليه وآله وسلم و یا مهدی منتظر؛ حکم از آن خداست و هیچ چیز به دست ما نیست. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِنْ شَيْءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّهِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ ﴿۱۰﴾}صدق الله العظيم [الشورى]
و همانا که ما در میان آنها حکم خدا را از قرآن عظیمی که خداوند قرآن و فرقان را در آن قرار داده و به تفصیل آن را تشریح نمود؛ استنباط میکنیم و شایسته نیست من حکمی که مخالف حکم خداست و از نزد پروردگار نیست و طاغوت آن را آورده است، بپذیرم. من به هیچ حکمی جز حکم خدا راضی نشده و نخواهم شد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ أَفَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا }صدق الله العظيم [الأنعام:۱۱۴]
زمانی که درمورد تعداد نماز و رکعتهای نماز میانتان حکم دادم؛ حکم را از کتاب عزیز خداوند آوردم. همانا که نماز برای ذکر نام خداوند است و پروردگار سبحان صد نام دارد. خداوند اراده نمودهاست تا تعداد رکعتهای نمازهای واجب بر مسلمانان صد رکعت در پنجاه نوبت نماز باشد؛ و به این ترتیب هر نماز واجب دو رکعت داشته باشد تا وقتی در طول روز و شب پنجاه نماز بهجا آوردید و در هر نماز برای ذکر نام خداوند دو رکعت بهجا آوردید، در کل صد رکعت نماز خوانده باشید تا در نماز اجباری و واجب بدون زیاد و کم، معادل صد اسم حسنای الهی گردد و ثابت کردیم در شب اسراء خداوند به جدم محمد صلی الله علیه و آله وسلم امر فرمود در طول شبانه روز پنجاه نوبت نماز بهجا آورده شود و نماز خالصانه وعاری از شرک فقط برای خدا باشد و شرط اینکه تعداد رکعت نمازها برابر اسمای حسنای خداوند سبحان گردد.
خداوند تعالی میفرماید:
{ وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى فَادْعُوهُ بِهَا وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ }صدق الله العظيم [الأعراف:۱۸۰]
فقط اینکه با ما شرط نکرده که در نمازمان تمام أسماء حسنای الهی را بخوانیم؛ تصدیق فرموده خداوند تعالی در سوره الإسراء:
{ قُلِ ادْعُوا اللَّـهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَـٰنَ ۖ أَيًّا مَّا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا ﴿۱۱۰﴾ وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلِّ ۖ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا ﴿۱۱۱﴾ }صدق الله العظيم[سورة الإسراء]
پس به یقین دانستیم خداوند بر نبیّ خود واجب فرمود که در شبانهروز پنجاه نماز بهجا آورد و تعداد رکعتهای نمازهای واجب و اجباری را برابر أسماء حسنای الهی قرار داد بدون اینکه در تعداد رکعتهای نمازهای اجباری و واجب کم و زیادی باشد و شما در این مورد اختیاری از خود ندارید و هرکس آنچه را که خدا بر او واجب نموده بهجا نیاورد؛ عاقبتش در آتش است.
حمد خداوند را که به ما تخفیف داد و پنج نماز واجب به جای پنجاه نماز برایمان مقرر نمود. ممکن است کسی بگوید: «چرا شش یا هفت یا ده نماز نشد؟ حکمت پنج نوبت نماز واجب در چیست؟» . در پاسخ او به حق میگوییم: اگر بیشتر از این میشد در تعداد نامهای خداوند سبحان، خلل وارد میشد. خداوند تعداد نمازها را به پنج نوبت کاهش داد تا هر نوبت را ده برابر حساب نماید و در کتاب خداوند اجری برابر با پنجاه نماز ثبت گردد و تعداد رکعت نمازها برابر صد رکعت شود که مساوی أسماء حسنای الهی است. من سرخود فتوا نمیدهم که تعداد رکعت نمازها ده رکعت است؛ پناه برخدا که از جاهلان باشم. این جزیی از برهان حقیقت نام اعظم الهی است. خداوند صد نام دارد و شما ۹۹ نام را میدانید. خداوند اضافه بر این، به امام مهدی منتظر بیان نام اعظم الهی را نیزآموخته است و ما آن را به تفصیل برایتان بیان کردیم و به خداوند قسم تنها کسانی درمورد نام اعظم الهی با من مجادله میکنند که حقیقت این نام را درک نکرده باشند. علت اینکه این نام خداوند اعظم خوانده میشود این است که راز و حکمت آفرینش بندگان در آن نهاده شده است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ﴿۵۶﴾ }صدق الله العظيم [الذاريات]
و بی تردید بنده خداوند به کسی گفته میشود که از رضوان او پیروی و از خشم او دوری نماید. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللّهِ كَمَن بَاء بِسَخْطٍ مِّنَ اللّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ﴿۱۶۲﴾ }صدق الله العظيم [آل عمران]
حال این سؤال مطرح میشود که: «آیا خداوند ما را برای جنت نعیم و حور العین آفریده است»؟ و جواب اینکه: به هیچ وجه، حکمت خداوند از آفرینش ما این نیست که گروهی را وارد بهشت نماید و گروه دیگر را به آتش جهنم بسپارد. بلکه حکمت آفرینش ما این است که نعیم رضوان خدا بر بندگان را عبادت کنیم و بی شکوتردید، خواهیم دید که رضوان خداوند از نعیم بهشت او بسیار بزرگتر است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿۷۲﴾}صدق الله العظيم [التوبة]
ولی به خداوند بزرگ قسم! تنها کسانی که حقیقت رضوان خدا نسبت به خود را درک نکردهاند؛ حقیقت نام اعظم الهی را تکذیب میکنند. خداوند حقیقت رضوان خود را به عنوان نشانهای در وجودِ خلق قرار میدهد و تنها کسانی آن را میفهمند که در نفس خود احساس کرده باشند که نعیم رضوان چیست و سپس شهادت میدهند که این نعیم به حق از نعیم بهشت خداوند بسیار بزرگتر است. بلکه نزد خود مجالی برای مقایسه آن با نعیمی دیگر نمییابند و آن را قابل مقایسه با هیچ نعیم دیگری نمیدانند؛ چقدر آرزو دارند باقی عمرشان را در همان حال بمانند؛ اما نمیتوانند... آگاهی از این امر نیز از این جهت بوده تا حکمت خلقت خود را درک کرده و بدانند رضوان خداوند از ایشان به حق نعیمی است که از هر نعیم دیگر عظیمتر است. این راز خداوند است و رسولان او تنها ۹۹ نام الهی را برایتان بیان کردهاند و خداوند اسم اعظم خود را، راز میان خود و بندگانش قرار داده تا تنها کسانی از آن باخبر شوند که حقیقت رضوان پروردگارشان را که تجلی حکمت آفرینش بندگان است؛ درک کرده باشند. همانا که ما این را از کتاب برایتان بیان نمودیم تا بدانید خداوند صد نام دارد و درباره حقیقت نام اعظم خداوند به شما فتوا دادیم تا بدانید این نام، از دیگر اسامی حسنای الهی بزرگتر نیست؛ خداوند از این نسبت پاک و منزه است و میان نامهای خداوند فرقی وجود ندارد و همه آن نامها متعلق به خداوند واحد و احد هستند که خدایی جز او نیست؛ اما توصیف این نام به نام اعظم الهی از آن روست که شما بی تردید نعیمی را خواهید یافت که از نعیم جنت خدا بسیار عظیمتر است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿۷۲﴾} صدق الله العظيم [التوبة]
وآن چه که دراسم اعظم الهی نهفته، همان صفت رضوان خدا از بندگانش است. اگر بندگان خدا راه رضوان او را درپیش گیرند، حکمت آفرینش خود را درک کردهاند و اگر از رضوان خدا روگردانند؛ در دنیا و آخرت به سختی عذاب خواهند شد. چرا که حکمت آفرینش آنها در این امر متجلی شده و اگر حیات دنیا آنها را از این حکمت غافل کند؛ مورد سؤال واقع خواهند شد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ ﴿۱﴾ حَتَّىٰ زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ ﴿۲﴾ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۳﴾ ثُمَّ كَلَّا سَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿۴﴾ كَلَّا لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقِينِ ﴿۵﴾ لَتَرَوُنَّ الْجَحِيمَ ﴿۶﴾ ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَيْنَ الْيَقِينِ ﴿۷﴾ ثُمَّ لَتُسْأَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ ﴿۸﴾ } صدق الله العظيم [التكاثر]
و اما نعیمی که از آن سؤال خواهند شد چیست؟ همانا که این نعیمی است که مردم با مشغول و راضی شدن و اطمینان کردن به دنیا، از آن غافل شدند و فراموشش کردند و خداوند به همین دلیل ایشان را گرفتار عذاب عظیمی خواهد کرد؛ چون آنها از نعیمی روگرداندند که هم از نعیم دنیا عظیمتر است و هم از نعیم آخرت. این خداوند رحمان است، او خود آن نعیم است و صفت رضوان در نفسش نسبت به بندگان را نعیم قرار داده و کسانی را که به دنبال رضوانش باشند؛ از آن آگاه خواهد ساخت و سپس روحی از نزد خدا ایشان را فراگرفته و قلبشان مطمئن میشود... قلبشان خاشع شده و به خاطر درک عظمت حق، اشک از دیدگانشان روان میگردد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ }صدق الله العظيم [المائدة:۸۳]
«حق» ، خداوند است و جز او همه باطل است؛ مقصود این نیست که خداوند در نفس ایشان نزول میکند؛ پاک و منزه است خداوند ....بلکه در نفس آنها روح وریحانی جاری میشود و خداوند نور بصیرتی به آنان عطا میکند تا عظمت حق را ببینند، حقی که همان خداوند است. کسانی که در این دنیا قلبشان قادر به دیدن حق نبوده و کور باشند؛ در روزی که مردم در پیشگاه پروردگار عالمیان قرار میگیرند نیز کور خواهند بود و چون در این دنیا حق را درک نکردند؛ در آخرت نیز آن را نمیخوانند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَمَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلا ﴿۷۲﴾ }صدق الله العظيم [الإسراء]
یعنی کسی که در این دنیا حق را نمیبیند، در روز قیامت هم حق را نخواهد دید و قرآن عظیم بی شکوتردید شما را به سوی حق دعوت کرده و راه خداوند عزیز و حمید را به شما نشان میدهد. خداوند تعالی میفرماید:
{ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّـهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿۱﴾ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ ۙ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ ﴿۲﴾ ذَٰلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّـهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ﴿۳﴾ }صدق الله العظيم [محمد].
همانا که حق؛ یعنی پیروی از رضوان خداوند و کسانی که پیرو باطل هستند گرفتار خشم خدا خواهند شد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللّهِ كَمَن بَاء بِسَخْطٍ مِّنَ اللّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿۱۶۲﴾}صدق الله العظيم [آل عمران]
و بیایید تا حقیقت این فرموده خداوند تعالی را دریابید:
{ وَمَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلا ﴿۷۲﴾ } صدق الله العظيم [الإسراء]
یعنی کسانی که در این دنیا حق را نبینند، در آخرت نیز نابینا بوده و قادر به دین حق نیستند؛ گرچه میگویند:
{ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ } صدق الله العظيم [الأعراف:۵۳].
و اما این حقی که با تمام انبیا ورسولان الهی آمده است؛ چیست؟ و جواب فرموده خداوند تعالی است:
{ وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴿۲۵﴾ }صدق الله العظيم [الأنبياء].
و بعد از اعتراف به کلمه توحید: «لا اله الا الله وحده لا شریک له» ، آنچه که میماند این است که چگونه خدا را عبادت نماییم؟ خداوند تعالی میفرماید:
{ أَفَمَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَ اللّهِ كَمَن بَاء بِسَخْطٍ مِّنَ اللّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿۱۶۲﴾}صدق الله العظيم [آل عمران]
برای همین است که میبینید امام مهدی از شما دعوت میکند رضوان خداوند را عبادت نمایید تا نسبت به حق بصیرت پیدا کنید که این هدف خلقت شماست. خداوند تعالی میفرماید:
{ هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَيَشْفَعُواْ لَنَا}صدق الله العظيم [الأعراف:۵۳]
آیا فکر میکنید اینان حق را شناختهاند؟ به هیچ وجه چنین نیست؛ اگر حق را بشناسند چرا باید بگویند:
{ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَيَشْفَعُواْ لَنَا} صدق الله العظيم
پروردگارم با کلام حق خود راست گفت که فرمود:
{ وَمَنْ كَانَ فِي هَذِهِ أَعْمَى فَهُوَ فِي الآخِرَةِ أَعْمَى وَأَضَلُّ سَبِيلا ﴿۷۲﴾ } صدق الله العظيم [الإسراء]
ای کسی که درمورد تعداد رکعتهای نماز با من مجادله میکنی! آیا ایمان داری که خداوند صد نام دارد و برای همین فرمان داده است که پنجاه نماز واجب و اجباری بهجای آورده شده و در هر نماز دو رکعت خوانده شود تا تعداد رکعت نمازها برابر تعداد أسماء حسنای الهی در کتابش شود؟ تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ قُلِ ادْعُوا اللَّـهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَـٰنَ ۖ أَيًّا مَّا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَلَا تَجْهَرْ بِصَلَاتِكَ وَلَا تُخَافِتْ بِهَا وَابْتَغِ بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا ﴿۱۱۰﴾ وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُن لَّهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلِّ ۖ وَكَبِّرْهُ تَكْبِيرًا ﴿۱۱۱﴾ }صدق الله العظيم [الإسراء]
و اگر قبول نکنی از تو و تمام کسانی که به دنبال حق هستند سؤالی میکنم: آیا در آیات محکم کتاب مقصود از نماز کوتاه یا شکسته [القصر] نماز اصل واجب شده در کتاب است؟ یا مقصود نماز شكسته در سفر است یعنی نماز را کوتاه کرده تا یک رکعتی بخوانید؟ خداوند تعالی میفرماید:
{ وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا ﴿۱۰۱﴾ وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِن وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَىٰ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَىٰ أَن تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿۱۰۲﴾ }صدق الله العظيم [النساء]
خلاصه کلام، اگر دیدیم در کتاب خدا امر شده تا نماز سفر کوتاه [القصر]خوانده شده و به جای دو رکعت یک رکعتی خوانده شود؛ علمای شما درست گفته و مهدی منتظر ناصر محمد یمانی دروغ میگوید و اگر دیدیم امر شده تا نماز اصل و واجب از دو رکعت به یک رکعت تقلیل، یابد مهدی منتظر راست گفته و آنها که ندانسته به خدا نسبت میدهند؛ دروغ گفتهاند. خداوند تعالی میفرماید:
{ وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا ﴿۱۰۱﴾ وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِن وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَىٰ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَىٰ أَن تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿۱۰۲﴾ }صدق الله العظيم [النساء]
آیا از این آیات درمییابید که نماز شکسته [القصر] را باید کوتاه و شکسته خواند؛ یعنی نماز شکسته را کوتاه کرد و به جای دو رکعت یک رکعتی خواند؟ مشبب! آیا متوجه خبر و مقصود آیات محکم کتاب شدی؟ آیا فرمان کوتاه کردن نماز شکسته داده شده است؟ آنها در سفر نماز شکسته را کوتاه کرده و به جای دو رکعت یک رکعت به جا آورده و نام نماز خوف بر آن مینهند و این میشود کوتاه کردن نماز شکسته و امر خدا در آیات محکم کتابش را تحریف میکنند. خداوند امر نکرده که نماز شکسته را کوتاه کنید؛ ولی آنها در سفر نماز را شکسته به جا میآورند و میگویند در هنگام سفر نماز از چهار رکعت به دو رکعت تقلیل مییابد و سپس همین نماز شکسته را به یک رکعت تقلیل داده و نام نماز خوف بر آن مینهند و با این کار امر خدا را تحریف مینمایند. درحالیکه این فرمان به وضوح و با روشنی در آیات محکم آمده و برای عالم و جاهل قابل فهم است. شکستن و تقلیل نماز، کوتاه کردن نماز واجب و فریضهی اصلی از دو رکعت [که نماز اصل است] به یک رکعت است. تصدیق فرموده خداوند تعالی:{ وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا ﴿۱۰۱﴾ وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِن وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَىٰ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَىٰ أَن تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿۱۰۲﴾ }صدق الله العظيم [النساء]جناب مشبب قحطانی! یک چیز را راست میگویی و آن اینکه تو عالم نیستی بلکه از کسانی هستی که آگاهی و دانش ندارند. این بیان در بسیاری از پایگاههای اسلامی و میان مفتیان کشورها منتشر شده است و هیچ یک جرأت نکردهاند به آن ایرادی بگیرند و یا مرا گمراه بخوانند ولی از این امر حیرت زدهاند.
مشبب! بدان که در هر دو رکعتِ نمازِ دو رکعتی، تشهد وجود دارد؛ تشهد میانی و تشهد آخر. و اما تشهد اول، بعد از تمام شدن رکعت اول است و امام برای تشهد وسط مینشیند و وقتی برپاخواست، کسانی که درنماز شکسته پشت سر او نماز میخواندند؛ سلام داده و سپس گروه دیگری که این نماز واجب را هنوز نخواندهاند؛ پشت سر او قرار میگیرند و همراه امام رکعت دوم نماز را میخوانند و سپس تشهد دوم و آخر و سپس سلام نماز خوانده میشود. خداوند سبحان نماز را عادلانه به دو قسمت تقسیم کرده است و گروه دوم هیچ چیز بیشتر از گروه اول نمیخوانند نه در تکبیر و نه در قرائت و نه در تشهد و.. به هیچ وجه چنین نیست، ولی اکثر شما نمیدانید.
اگر یکی از مفتیان کشورهای اسلامی در اینجا حاضر میشد، تفاصیل مربوط به نماز حین «حضر» را کامل میکردیم تا مشبب یقین کند نماز حقاً دو رکعت است. ولی بدانید اگر جزییات مربوط به نماز در «حضر» را برایتان بیان کنیم؛ بر شما واجب میشود که به نماز در «حضر» عمل کنید و نه من و نه شما چاره و انتخاب دیگری نخواهیم داشت و چیزی به دست ما نیست.هیهات هیهات.... نمیشود برای شما انصار، حق را بیان کرده و سپس بگوییم تا زمانی که علمای شما مرا تصدیق نکردهاند از حق روبگردانید. هیهات هیهات... سزاوار و شایسته است که از حق پیروی شود...زمانی که در برابر آنان به حق حجت آوردیم؛ خواهید دانست من دهان آنها را با منطق حق خاموش ساختم و نمیتوانند به حق کوچکترین ایرادی بگیرند؛ تا مسلمانان بدانند در دین اجازه ندارند تعصب به خرج دهند و هریک متعصبانه به دنبال یکی از علمای دین راه بیفتند؛ بلکه هرکس در بین علمای امت با برهان غالب شد؛ بر دیگران واجب است که از او پیروی کرده و دیگر علمایی که از نظر علم و برهان بر وی غلبه نکردهاند را رها کنند. آنها بیانات را انکار نمیکنند، اما به آنها پشت میکنند..... چه کسی است که حاضر شود در منبر آزاد گفتگوی مهدی منتظر «پایگاه امام ناصر محمد یمانی» با برهان قاطع علمی بر مهدی منتظر غالب شود و برهان علمی هدایت کنندهتر و سخنی درستتر از او ارائه نماید.
سبحان الله عظیم که این حقیقت رؤیای حق است:
[وما حاجك أحد من القرآن إلا غلبته].
[ هیچ کس با قرآن با تو مجادله نمیکند مگر اینکه بر او غلبه کنی]
ای علمای امت اسلام! از خدا پروا کنید و بر سر میز گفتگو حاضر شوید تا نماز در «حضر» یعنی نماز در غیر سفر را برایتان به طور مفصل بیان نمایم وآگاهی بیشتری به شما بدهم؛ چون شما مرا محاصره کردهاید که جواب سؤالات زیادی که درباره مسایل نماز میشود را بدهم و چون بیان حق قرآن مانند یک بنیان است که خشتهای آن هم دیگر را محکم میکنند و سپس ایمان خواهید آورد که بی شکوتردید تعداد رکعتها در هر نماز به حق دو رکعت است. پس چرا به فراخوان کسی که شما را به حکمیت براساس کتاب خداوند دعوت میکنند؛ پاسخ نمیدهید؟ شما را چه میشود؟ چه اتفاقی برایتان افتاده است؟ اگر ناصر محمد یمانی را گمراه میدانید، آیا نمیترسید مسلمانان توسط ناصر محمد یمانی گمراه شوند؟ البته اگر ما را گمراه میبینید...آیا امور مسلمانان برایتان اهمیت ندارد؟ یا تصور میکنید حقوق شما نزد ما محفوظ نیست؟ پناه بر خداوند که از جاهلان و افترازنندگان باشیم... اینها در برابر خدا در نزد ما امانت است و به تمام مدیران هشدار میدهیم که بیان علمای دیگر را حذف نکنند. ما تنها بیاناتی که شیاطین میگذارند، حذف میکنیم و مهدی منتظر همچنان منتظر است تا مفتیان کشورها بر سر میز گفتگو حاضر شوند و بر اساس کتاب محفوظ از تحریف، رساله خداوند واحد قهار برای تمام مردم؛ حکم کنیم.
ای جماعت انصار؛ به کار خود ادامه داده ومجدانه بیانات را به اطلاع مفتیان دیار و خطبای منابررسانده و در تمام پایگاههای اسلامی منتشر و تبلیغ کنید تا عذر شما در پیشگاه پروردگارتان باشد و شاید تقوا کنند. خداوند در تمام زمان و مکانها به «بالمُلقيات ذكراً عُذراً أو نُذراً» قسم خورده و به این ترتیب آنها را مورد کرامت قرار میدهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ﴿۵﴾ عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿۶﴾ }صدق الله العظيم [المرسلات]
و تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{ وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ﴿۱﴾ فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ﴿۲﴾ وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ﴿۳﴾ فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ﴿۴﴾ فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ﴿۵﴾ عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿۶﴾ إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿۷﴾ فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿۸﴾ وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿۹﴾ وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿۱۰﴾ وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿۱۱﴾ لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿۱۲﴾ لِيَوْمِ الْفَصْلِ ﴿۱۳﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ﴿۱۴﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿۱۵﴾ }صدق الله العظيم [المرسلات]
و اما بیان {فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا}: مقصود کسانی است که حق را از باطل تشخیص داده و سپس قرآن را که ذکر عالمیان است؛ تبلیغ میکنند. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ﴿۵﴾ عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿۶﴾ إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ﴿۷﴾ فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ﴿۸﴾ وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ﴿۹﴾ وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ﴿۱۰﴾ وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ﴿۱۱﴾ لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ﴿۱۲﴾ لِيَوْمِ الْفَصْلِ ﴿۱۳﴾ وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ﴿۱۴﴾ وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ ﴿۱۵﴾ }صدق الله العظيم [المرسلات]و بیان این فرموده خداوند چیست :{فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ﴿۵﴾ عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ﴿۶﴾} یعنی عذری در پیشگاه پروردگارتان باشد که شما خبر را ابلاغ کرده و با ذکری که رساله و نامه خداوند برای انذار مردمان است؛ به آنها هشدار و انذار دادهاید تا هر کس از آنان که بخواهد جلو افتاده و ایمان بیاورد و یا آن را به تأخیر اندازد. وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله رب العالمين..
أخو المؤمنين بالقرآن العظيم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
_________________